Güvercin Soluğu

Bir güvercin soluğu kadar
Yaşadım her şeyi, bildiğim;
İçime çektiğimin acı olduğu
Sevmeyenin sevilen olduğu
Sevdâ renginin hüzün ve keder
Aşkın masallarda olduğu
Dahası, neden sonra terk ettiğim
Yaşamın sadece bir rüyâ olduğu...

Bir güvercin soluğu kadar
Yaşlandım zamanla, bildiğim;
İlk adımımın son olduğu
İlk uykumun sonum olduğu
İlk feryadımın hayatım
Hayatımın ıstırap olduğu
Dahası, neden sonra fark ettiğim
Yarının bilinmez bir hayâl olduğu...

Bir güvercin soluğu kadar
Üşüdüm mevsimlerde, bildiğim;
Avuçlarıma dikenler konduğu
Karanfilin aslında gül koktuğu
Denizlerin iyot kokusu ve lodos
Acının mutluluktan önce var olduğu
Dahası neden sonra çark ettiğim
Limanın hayatın kıyısı olduğu...

Bir güvercin soluğu kadar
Yaşadım ölümle, bildiğim;
Doğumun ve ölümün yalnız olduğu
Yalnızlığın aslında ölüm olduğu
Çıplak doğduğu insanların
Ve ölümün de çıplak olduğu
Dahası, neden sonra hissettiğim
İçimde çırpınanın ecel olduğu...

Bir güvercin soluğu kadar
Biriktirdim yokluğu, bildiğim;
Yokluğun varlıkta var olduğu
Aynaların sırlara perde olduğu
Gecenin gündüze, ayın güneşe
Ekmeğin suya muhtaç olduğu
Dahası, neden sonra yok ettiğim
Aynanın aslında varlığım olduğu...