Güz Güneşi
ihtiraslı geceme bulanan tenim 
son mevsimine düşerken 
amansız 
en kuytu köşelerime değiyor 
ışığın 
frezyalar açıyor ruhumda 
bilinmeyen ülkenin umut limanına 
gök mavi yelken hafifliğinde 
yolculuğum 
gün sonu kelebekler yağıyor 
kumsalıma 
gizemli rapsodilerden sekiyor 
duygularım 
köpüksü çığlığında suskun denizin 
sensizliğimi yüklüyorum dalgalarıma 
sularım yorgun 
sekizinci rengimle en yükseğine uzanıp 
sevdamın 
adını yazıyorum güz güneşime 
aralayıp hüzün bulutlarımı 
özlemimle yağar mısın 
sen kızılı hayallerime 
13 Şubat 2009

bilinmeyen ülkenin umut limanına gök mavi yelken hafifliğinde yolculuğum gün sonu kelebekler yağıyor kumsalıma....
beğeniyle okudum şiirinizi tebrik ederim çok hoş ve zarif bir şiiir