Hadi Saki...

Düş tarlalarında yolunu kaybetmiş
Gün indi gül beden bahçesine
Kaç yatağın kokusu sindi meşk ederken dördün tepemizde
Küçük küçük göçüp gittik, şafak tımar etmeden önce

-Artık biz aşkı anla/t/mayız, aşk bizi anla/t/madığı sürece-

Hadi saki doldur
Bak bitti yine(!)

Yoksa!
Boş şişede bükülür seherin gün yayı
Gönlüm güzey, almaz en parlak olsa da ışığı
Hadi getir!
Getir, zehir zıkkım olası şarabı

Sıkıntılı bir sevda darasına düşmek nedir bilirsin
Belli, sen çok dinlemişsin yarası aşktan olanı
Senin gözlerine cüceler kuzeyden taşıdı mı hiç damlaları
Hadi saki, hadi be...

Ne kadar çok dol/durur/san o kadar çabuk boşalır
Yok be saki kadeh değil içim
Kaç mey eder bu yaranın ilacı
Doldur, doldur, doldur nereye kadar
Ah be saki!

Bak sen şişeleri boşalttıkca keyifleniyorsun
Yüzünde tebessüm beliriyor nafakanı çıkarıyorsun
Ben boş/k/alanları doldurdukça kederleniyorum
Yüzümde mimikler kırılıyor afakanları çağırıyorum

Nasıl bir tezat bu
Hangimiz daha kârlı

Hani diyorum ufaktan bir şarkı
Hani çalardın da kapattırırdım ya onu çal bee
Onu çal...
Şarabın sarhoş edemiyor, nasılsa o şarkı beni darma duman ediyor
Onu çal...
Tıpkı kalbimin çalındığı gibi işte o şarkı

?Onu benden siz aldınız
Onu benden siz çaldınız
Şimdi yalnız bıraktınız
İstanbul sokakları ?

Unutup, unutup hatırasını yaşadığım
Hani yan masalar bıkardı da sen, ben birde o bıkmazdık
Şarkılarda mı bizden bıktı be saki
Ya da biz çok sevdiğimiz için bıktırdık bu aşkı

Çok sevdiğimiz için mi bıktırdık?

Hadi saki
Hadi doldur şarabı

Not: Bir dörtlüğünü yazdığım şarkının adı İstanbul Sokakları.
Söz ve müzik Selahattin Sarıkaya'ya ait.
Alıntı, ntvmsnbs kültür sanat, müzik sayfasından.