Hâr-ı Aşk

öptüm uykundan...




I-




titreyen aksanımada
'' karnında dağ eriten zehrine de
köle bir alem aralığıyım şimdi
ırksız bir aşkın esiriyim
dilimde kırk yerinden
yamalı yeminlerle ''
'' Şimo ''




günah çıka gelir
ısırılan elma
kehaneti doğrudan sıyrık
sona
bir zamir
üstüme nifak yığılır




' lâl sayhalarım tül sersin
ay konuğumdan düşen fikrime '
ki fikrim doyumsuz yaşamlar emiyor
g ü n a h ı n g ö ğ s ü n d e n




ey sevgili
'' guslet beni '' bir es elifle yüreğine




II-




ölse yeryüzü
bir sıkımlık göğümden uçsa kuşlar
ayinleri yutsa arzın bekçileri
sen ölsen avuçlarımda
r u h u m a karşılık




vahalarının ürperten yırtık haresi
repliklerimin karasından kanatlanıyor
ki repliklerim âmâ çukuruna
gömülü




gömsek kendimizi
hicri kıyamet zamanlarına eş
meryem'in kirlenmemiş bedeninden
d ü ş s e k
yeryüzüne aşk olarak
bozulmamış anne sütüyle




topal kaldı kalbim
aklım düştü düşecek
zemheri geceye
vakitler sağır
tarumar edilmiş
h
â
r
ları saldım kentimin
ecel sokaklarına
bir esre duayla




III-




gecelerin l â l koynuna
sürgün dudağımdan akıyorsun
ironi rüyalarıma korku seli vuruyor
sönmeye yüz tutmuş
derme çatma gönül dergahımda
çok sesli
m ü n z e v i pürtelâşlar eser
çığlık uyanmalarımda
sol suskunluğum
asıyor kendisini rahlede
kürt yeşili gözlerini ezbere
rüzgara savurmalarımda




eteklerimin ucundan düştü
ö l ü ç o c u k l u ğ u m
topla beni kendimden
topla yazgımı
Azrail'in ayak uçlarından
kan saati içer göç boğulmalarım
kırbaçladım kalbimin sesini
akortsuz ölüler serpiliyor
yaşayan yüreğime gece gibi




siyah mektupları parçalasa
kafesimden uçan düş perisi
çocukların silûetlerini işledim
tenimin s e n mercanlarına
kurşun geçirmez menzilinde
çocuksu ümitlerle kalakalırım
düş ülkesinde
kırık kemiklerimin sızılarından
s ı z a r
merhem k e j e m
s ü b y a n
aminlerimin yalvarışlarında




IV-




ellerim k u d ü s e kanatlanırken
g e l s e n
mülteci taşkınlığıma karşılık
hücrelerimden büyü'sen
kutsanmış bilge kaynağıma
e ş o l u r c a s ı n a




sen bana ben sana çocuk olsak
o y n a s a k
topal aşkın bacağını kırarak
düşsem
düşsen
göğümüzün d e l i k cebinden
k a l p l e r i m i z e
kar soğukluğunda
tutuş'sam
tutuş'san
kavimden kovulmuş Musa'nın
yüreğinden
y e ş e r s e m
yeşer'sen




Hatice'nin sevgisinden içsek
yedi katmanın suskun hıçkırıklarıyla
avuçlarımızdan doğ'sak birbirimize
gecenin tezgahında işlense
m e l e k l e r l e
bir ömürlük
biraz
e ş k ı y a
biraz
i l t i c a
sevdamız




bir n û n miktarınca sevgili
parmaklarının imanıyla
göğün yamacına bir dua yaz
içinde küllenmeyen
h
â
r
ı
a
ş
k
olsun







Bin sevgi uçurdum kalbine
Sevgili Melek...




Tülay Lâl
onbironiki
lösev