Hasretine Alıştım

Seni andım dün yine, sahil boyu dolaştım.
Duygularım şahlandı,bana ilham verdiler.
Mümkün değil kavuşmak,firakına alıştım.
Buna sebep olanlar, muradına erdiler


Bıraktığın yerdeyim, yaşla dolu gözlerim.
Harlanan bu ateşte, yüreğimi közlerim.
Ağzım dilim lal oldu, düğümlendi sözlerim.
Henüz gonca gül iken, açılmadan derdiler.


Düşündükçe sızlıyor, göğsümün sol yanları.
Sanki dondu akmıyor, damarımın kanları.
Rüyalarda yaşarım, istediğim anları.
Özgür uçan kuş idim,can evimden vurdular.


Füme renkli bulutlar,birden yağmur getirdi.
Neler hayal ettiysem, bir çırpıda bitirdi
Uğradığım hüsranlar, beni alıp götürdü.
Bu halimi görenler, hak etmeden yerdiler


Gönlümdeki özlemin, hüzün koydu içime.
Yaşadığım kederler, ak düşürdü saçıma.
Zayıf düştü bedenim,kumaş girmez biçime.
Olur olmaz sözlerle,beni her an gerdiler.


Çağlayan bir su idim, dalgalanıp duruldum.
Sırça bir köşktü gönlüm,bir darbede kırıldım.
Umutsuzluk içinde, üzülmekten yoruldum.
Hür olmadım reyimde, yargılayıp durdular.

Sevilmeyi sevmeyi, bakışını özledim.
Bu nadide duyguyu, derunumda gizledim.
Sana belli etmeden uzaklardan izledim.
Aramızda turnalar, iletişim kurdular.