Hasretini Sürdüm Gözlerime

varlığın yokluğunla özdeş şimdi
yazıyorum birkaç dakika aglamışlığın ve gözyaşının üstüne

utanıyorum yagmurlardan,
bakamıyorum damlaların şehvetine.
bulutlar aglıyor ,
ben hala saklanıyorumm
ıslak gökyüzünün altında.

beni öptün diye!!!!

cama çarparken yagmur damlaları,
ben çizdim bir kalp içine
iki çöpten bebegi.
akrebin hangi hapsindeydik bilmem
acaba zamanın hangi köşesindeydik

sen yoksun
bense kapılmışım hasretin seline

işime gelmeyen buluşmalardan kaçtım hep
sen yoksun diye.
bakar kör oldu hislerim
ısmarlama aşklar vardı hep hücra köşelerde.
gitmedim...
terketmiyor hayali, sevişlerinin.

çam diplerinde kurumuş kozalaklar üzerinde,
sen bana ''SENI SEVİYORUM ''derken bile
bakamıyordum gözlerine
utandığımdan...
alışık olmadığımdan belki

belkide
o öpülesi dudaklarından
ayıramam dudaklarımı diye
korkumdan ...

farkına varamadım çaresizligimin
çüzüldü dizlerimin bağı
uyuşuktu ellerim
kamaşmıştı gözlerim
lal oturdu lezzetine hayran oldu dilim
konuşamadım....

bakışlarında gizli o sevgiyi sezseydim eger
yagmurdan çaldığım serinlikle,
okyanusdan aldıgın dalgaların
bana seni kazıyacağını çözebilseydim.
mayasız ÖPERDİM SENİ

''SENİ SEVİYORUM'' dedin ya'

daha güzel sözler beklemedim senden

//kızıl şafakları giydim gözlerime
kuşandım tan yerini
sabaha gebe umutlar biriktirdim
perçinledim gölgeleri
karartmasınlar düşlerimi//// diye

olmadı.yapamadım
hasretini sürdüm gözlerime
cümlelerim kaçtı benden
tutuklandım........
yokluğunun belasında kaldı serzeniştlerim
konuşamadım.....
mil çektim olmakla olmamak arasına gözlerimin

halbuki..
ay ışığıyla yıkanmış gözlerini okuyunca:,,,
en çirkin anlamların bile anlamlaştığı
okuyunca dokunduğun gözlerimin mızmızlaştıgı anlardan biriydi

ne yazık
hiç geri gelmeyecek gibi....
bir bilsen ah!! nasıl sevdiğimi..


[umuda bir kurşunda sen sık hadii]