Hattat

--Yürekten yazılan bir harf,
Bedeldir bin boş söze.--


/Bismilla...

Yazamadı hattat...

Getiremedi sonunu,
Ne mürekkebe diretebildi kalan harfleri,
Nede levha kendini daha fazla teslim etti,
Siyah gönül bağına,
Ve;
Yazamadı hattat./

_Sülüs Yazısı_

Aşk ile sevmekten uzaklaşırsan,
Tek harf daha meşk edemezsin.

Hissetti,
Aşkın koşar adım ondan uzaklaştığını,
Hiç iz bırakmadan,
Sanki apar topar kaçtığını,
İliklerine kadar hissetti,
Ve;
Yazamadı hattat.
__

-Sülüs Yazısı-
Gönülden damlamayı keserse mürekkep,
Tek harf daha meşk edemezsin.

Pas içinde gönlü,
Kanırta kanırta kabuğunu açtı,
Eskiden mürekkep damlayan,
O sonsuz ırmaktan,
Aniden,
Özgeçmişi bilinmeyen bir yaranın,
Kanı dışarıya sızdı,
Ve;
Yazamadı hattat.

__
-Sülüs Yazısı-
Kaybedersen ruhunu şu riyakar dünyada,
Tek harf daha meşk edemezsin.

Kendi yetim,
Benliği yetim,
İçinden eksilen bir şeyler var,
Bir şeyler var adını koyamadığı,
Adını koymaktan ürktüğü,
Dipsiz kuyularda canı,
Cancağızı,
Gözyaşları ile o anladı,
Ruhunu da aynı lahza kaybetti,
Ve;
Yazamadı hattat.
__
-Sülüs Yazısı-
Us ile yürek bir olmazsa,
Tek harf daha meşk edemezsin.

Bir çok yol vardı bildiği,
Bir çok;
Sapa,
Engebeli,
Çetin yol,
Bilirdi lakin,
Bir yolla köprü kurardı,
Akıl ve yürek arasında,
Kendini bilinmezlerde buldu ya sonunda,
Yıkıldı köprü,
Aşk ile düşünce farklı konuştu,
Ve;
Yazamadı hattat.
__
-Sülüs Yazısı-
Vicdan yakanı bırakırsa,
Tek harf daha meşk edemezsin.

Acımıyordu haline ya doğrusu,
Bulunduğu vaziyette,
Diğerlerini de düşünmüyordu,
Rahattı rahat olmasına ama,
İşte tam olarak onu,
Bu rahatlık esir etti insafsızlığa,
Ve;
Yazamadı hattat.
__
-...-

/Hattat,
Nasırlı avuçlarını kaldırdı semaya,
Gecenin kanatlarını arkasına aldı,
Yalvardı yakardı,
?Bismillahirrahmanirrahiym?
Sözcüğü sonsuz kez sokakta yankılandı,
Lakin;
Mürekkep mühürlü/kalem laldi,
Ve;
Yazamadı hattat.