Hayalimin Kanı Mavi

Yine ağlıyor sulu gözlerim
Sokağın en keskin sessiz köşesinde
Bir bıçak saplanmış hayallerime
Kanı mavi renk akıyor, bulut mavisi gibi
Yorgunluk oturmuş sırtıma
Kıpırdatamıyorum bedenimi yerinden
Susturamıyorum mavi kanımı
Bitmesini istemiyorum
istemiyorum...
sus mavi, sus...




Bir acı var gamzemde
Titretiyor ellerimi,
Hatırladığım tek şey
Sevgili giderken gamzemi öptügünü



Bir hediye mi / hatıra mı bırakmak istedi ?
hayır
hayır
...
Bir acı bırakma istedi
Bir dermansız yara bıraktı


Kir kokuyor gamzem
yıkamalıyım onu
Ya içinde sevgilimin son kokusu varsa
......
// o da giderse




Ipek elbisem;
Hayallerimden gelen mavi kandan
Maviye dönüyor/ boyaniyor

Kanın rengi zor çıkarmış
Ipek elbisemi annem görmesin/ göremez
Kalbi ağlar, tansiyonu çıkar

işte o zaman mavi kanım, koyu mavi olur, lacivete yol alır ///



Göz kapaklarımı açmakla zorluk çekiyorum
Kirpiklerim yanaklarıma değip duruyor
Güçten düşebilirim her an
Mavi kanım gittikçe azalıyor
Pamuklar yetmez/ yetişmez durdurmaya
Başını almış bir kere, akıyor işte yorgun bir şekilde.


Başım omuzlarıma düşüyor yavas yavas ,saniye saniye


Korkuyorum Anne !

Nerdesin !


Mavi kanım solmasın, gittikçe açık mavi oluyor
Beyaz renge dönecek gibi

Beyaz olmasından korkuyorum anne!
Beyaza hemen leke değer
Siyah hüzün ona aşıktır, onu kandırır
Bir buse ile dokunur ona, kirletir tüm beyazlığı...