Haydarpaşa Islak Yüzü-Gitmelerin Acele Hüznü/Son

I

upuzun alnın ortasında
koca, gölgeli saat
gittiği yön belirsiz
göğü delen sayılı apolet
sağ, sol omuzlarında
itibarsız yüzün
ve kara, iri(n) ağzın
üzerimize devrilen bir intihar gibi
güz dönümü ayrılıkların

II

terli döğüşlerden çıkma
sıyrıklar içerisinde
güneşin ardı sıra
ölü gözlerin muhbirlerine
yargısız infazlara takılan
yüreği kıpkırmızı
ruhu, ait olmama grisi
yangın çıkışsız
bir öğle sonrası

III

gök ağır ağır
dökülüyor yere
bulutların göğsü mimli
tek tek
izinsiz gösterilerinde
alınıyor yıldızlar içeri
ve siren sesleri ile
yırtılıyor ufuk çizgisi

IV

kenarındayım bir sloganın
önce
duvara yanlış tebeşirle çizilip
sonra
lime lime edilen
en yosma kenarında
dil ve dişlerin suç ortaklığında

V

özlemin çatı katında yaşlanan çocuk
öteyi beriyi sarmış
umutlarının
menekşe dokusu
konuş
salıncağın yoksa hep böyle boş mu
konuş
şimdilerde öte olmuş
hangi yanın
en fazla ayrık

VI

Haydarpaşa
çek kadehimden ıslak yüzünü
gösterme iliklerime dek
gitmelerin o, acele hüznünü

VII

bilirim
dudakların İstanbul'unda boğulanlar
artık geri dönemeyecek kadar uzaktalar