Hazan Yapraklarım

Hazan yapraklarını özledim, avuçlarımı dolduran,
Her avuçladığımda, solmalarım gelirdi aklıma,
Hani sensizliklerde solduklarım.
O zamanlar tek sensizlik vardı,
Şimdi hazan yaprakları da yok artık.
Ne çok zaman geçti sevgisiz, sensiz,
Dönüp bakıyorum sensiz geçen zamana,
Çok yazık olmuş,
Artık biliyorum.

Sensizlik, sevgisizlik,
Sensizlik, sessizlik, ölüm gibi,
Sensizlik ne büyük kayıp.

Bir daha ilkbahar da yakalayabilsem zamanı,
Nisanların tomucuklandığı anı,
Taptaze kokularını alsam yapraklarımın,
Yemyeşil girsen dünyama,
Soldurur muydum yapraklarımı?
Soldurtmazdım da, öyle sudan sebeplerinle senin,
Ya da benim.
Ah gençlik, ah cahillik ah.

Sen hep olurdun,
Gözlerimiz olurdu, diyemediklerimizi söyleyen,
Her dediğin dinlediğim,
Her dediğim dinlediğin olurdu can-ı gönülden.

Avuçlamaya hazan yaprağı aramıyorum,
Bir fidan dikiyorum toprağa,
Nisanda tomurcuklansın diye,
Gelirsen eğer yeşil kalacak, sevgimizle beslenecek,
Gelmezsen,
Avuçlarım hazan yapraklarıyla dolacak.



19.07.2009.Sarıyer