Hemşire'm
Hiç ağlayanım olmadı benim
Bari sen arkamdan ağla hemşire'm
Doktorlar çare bulmadı bana
Yalandan bir serum bağla hemşire'm
Çaresizim bak, düştüm eline
Uzat başımı koyam dizine
Doyarak bakam masum yüzüne
İki gün elinde eğle hemşire'm
Seni ne çok sevdim, diyemedim ki
Gözümde hapsettim, kıyamadım ki
Bir tek güzel söz duyamadım ki
Bari şimdi olsun söyle hemşire'm
Ne olur hüzünlü bakma öyle
Bir kez tebessüm et, bir şey söyle
Ne hayaller kurmuştum oysa vaktiyle
Gözünde tüter ya, öyle hemşire'm
Gördüm, gözlerini siliyorsun
Artık veda vaktidir, biliyorsun
Elini ver şimdi, ne olursun
Ruh bedenden ayrılsın, böyle hemşire'm
Yaralı Kurt'tan...
HÜZÜNLÜ, YÜREK BURKAN BİR ŞİİR...
Bu kutsal mesleği anmış olduk sayenizde...Onların işi de çok zor,sürekli acı çeken, kederli insanların içindeler.Aynı zamanda yardım yardım ettikleri içinde mutlular...
Kızım eve geldiğinde yüz ifadesinde hep anlarım, gününün nasıl geçtiğini.Oradaki stresi, üzüntülü anları atamıyorlar üzerlerinden.Birkaç tanesi sevindirse, birkaç tanesi de üzüyor...Malum hastane ortamı...Acı eksik olmuyor...
Allah yardımcıları olsun...Dert verip derman aratmasın...
Yüreğinize sağlık... Saygılarımla...
Şiir eğer hayal ürünü değilse yalnızlığınızı okudum hemşehrim
hüzünlü bir akışı var tebrikler yüreğinize...
"Hiç ağlayanım olmadı benim Bari sen arkamdan ağla hemşire'm"
Ne kadar acı🙂
Dala tutunur gibi tutunulmuş hemşireye..
Hüzündü..
Kimse yalnız kalmasın..
Bir hemşirenin hastasına gösterdiği şefkat karşısında yalnızlığın dile gelişi. Tuhaf bir hüzündü şiir...