Her Gün Ölmek
İlk türkümü söyledim o gece. Annemin bakışlarını hissettim üzerimde.
O acılı gözlerin altında,
Hangi keder yatıyordu sizce?
Gözlerinde ki mavilikte,
Kaç canlıya hayat veriyorsun?
Peki ya ben,
Hangi denizde boğuluyorum?
Gözlerini kapattığında ,
Acımı gördün mü?
Haykırışlarımı ve yalvarışlarımı,
Duymanı isterdim.
Tek düşündüğün tenim mi?
Oysaki kalbimle sesleniyordum sana.
Sonunda idam fermanımı,
Mühürledin mi?
NOT: Yarın benim doğum günüm. 17 yaşına gireceğim,büyüyorum. Aslında doğum günüm her yaklaştığında içime bir korku girer. Sebebini bilmiyorum ama o gün mutlu olamıyorum. Acaba sizde böyle bir duygu hissediyor musunuz?
Bir de bunun psikolojide bir karşılığı var. Ben oldum olası doğum günü kavramını sevmem. Kutlamayı da kutlanmasını da. Zorunluluk gibi. İnsanın bin kere doğuyor yaşarken inanın.
17li yaşlarımda olurdu evet. Sonra yaşamak bir sarar ki insanı saçlarına tutunur savrulursun rüzgarında. Sevinçlerin depreşir. Sevinçleriniz bol olsun genç şair arkadaşım. Yol çok uzun...
Yaşlara takılma, hayatın tadını çıkar, üstelik anne ve babanın en mutlu günüdür doğduğun gün o yüzden senin değil onların günü olarak kutla, teşekkür et onlara mumları sen değil onlar uflesin o zaman doğum günlerin çok daha keyifli olacak, şiirini de çok beğendim yazmaktan uzak kalma devam et, sağlıkla...
Siz gençler bizim yarınlarımız geleceğimiz cumhuriyeti koruyucularımızsınız küçük yüreklerinizde ki cesaret hep büyük olmalı acı her zaman olacak hayatın getirisi ama her şeye rağmen de yaşamak güzel çocuk daima zoru başar ve hep gülümse mutlu yaşların olsun sevdiklerinle :)
Doğum gününüz kutlu olsun nice mutlu senelere. Hayatın her anı çok kıymetli ve bunu insan büyüdükçe daha iyi anlıyor belki. Her aldığın yaşın sana güzellikler getirmesi dileğiyle...