Her Halim Suskun

yapışmış dilime ateş-i ahraz
konuşan dilimde dilekler suskun
harlanmış bahar dalı kopmuş yaprağım
nehirler alevde sularım küskün
gama bürünmüş kürre-i arzım
düşüne vurulmuş mekanım suskun

nar çiçeğim dalında solabilseydim
üzüm tanemsin
buğunda durabilseydim
selinde sürüklenen zerrecik olabilseydim
sevdandan yanan küllerim suskun

kayboldum senin gidişlerinde
neye elimi atsam hep keşmekeşlik
ben yangın yeriyim gülüm
şizofren ahkarlar yaşam dilimindeyim sensizlikte
mekansız yaşar gönül ülkem yok
tenime dermanız hallerim suskun

avuçlarım avuçlarının scaklığında
tenim teninin kavrulmuşunda
sensiz bu can yok oluşunda
kelimeler naçar dillerim suskun