Her Şey Bıraktığın Gibi!

bilme istedim yine
iyiyim derken...

tütün kuvvetine derin ,derin asılırken
göremezdin ki kelimelerin yaslandığı değnekleri
bantlamıştım gözlerimin altını!
yatarken, yalanlarla örtmüştüm yine inadımın mızıldayan yanını
üşüyordum, titriyor
biliyordum
altına sır vermezdi gölge
italik yaşamaya alışmışsan hele...
iyiyim işte!





canım yanıyordu boğuşurken aslında
zoraki düzelttim yine sesimi boğazımdaki çekiçle
her şey bıraktığın gibi işte!
evet!
sadece yalanın bini bin para...




iyiydim işte!
sadece
kayıp bir şarkının notaları gibi batıyordu sızılar
yapıştırıyordum düşen yaprakları yerine
yeşiller ve sesler
resimler gibi değil
kırılınca tutmuyorlar lanêt şeyler
derin nefese gelmiyor
işte es yerinden dağılıyorlar...





şükür yine sormadın
neden yeşil şarkılarım yok
beyazın canını çıkarırcasına
kurşun dökerim sayfalara

sorsan şarkı söyleyecektim sana

''aklıma gelenleri söylemem lazım
lafımın arkasında durup dönmemem lazım
eğilmeden kırılmadan dimdik ayakta
hatta belki bu şehri terketmem lazım''

ama
söylesem de
''anlamazdın anlamazdın''
dedim bir kere daha
ama doğrusunu istersen
ıslak zeminler altına düşle karışık dün kaçırıyor bil...





ahize elimde
kaç volta borçluyum ayaklarıma
kaç kere yürüdüm gittiğin yolu kendimden yana
eski çekiciliğim yok evet de
belki...
kandırmaca inada yenilmeye alıştı artık
benden çabuk kararıyor hava
ve benden geç uyanıyor sabah
her şey bıraktığın gibi!
kendine iyi bak! gibi bakımsız günler
yine ararım kadar kurak , zamansız
hiç hastayım demedim değil mi?
kararmış bir belirsizlik esiyor havada rüzgâr niyetine
ve
denizde susuyor temmuzda üşüyor bu hastalık...





biliyorum bir gün geçecek eline
sen cevap isteyeceksin nedenlere
ben kem küm dağıldıkça dağıtacağım işte
oysa
zaman umuda gebedir! temalı kaç şiir yıkadım
çatışma makinesinde
nice yarınlar kuruttum irili ufaklı
karmaşık kelamlardan ne kaldı dersen geriye


her şey yok artık!
bıraktıkların da deli gibi

işte her şey bıraktığın gibi!






ToprağınSesi