Her Şey Kızıla Boyanıyor Ardından

Her şey kızıla boyanıyor ardından,
Gidişin ne çok acıtıyor besbelli.

Ufukta kızıl, turuncumsu lacivert,
Denize tuval gibi yansıyan parıltılar,
Dönme yeminleri haykırır gibi.

Döneceksin biliyorum, dağ taş biliyor,
Deniz de biliyor,
Bu yüzdendir dinginliği.

Dili tutulmuş her şeyin,
Meftun, sarhoş... seyrederken gidişini.

Susturup erkenden uyuttular birbirini,
Kaçırmamak için şafak vakti gelişini.

Her şey gidiyor ardından,
Gidişinle kaybolan renkleri,
Rüyalar aleminde bulmak ister gibi.

Zamanı geldiğinde,
Sıcak gülümsemenle uyandırırsın evreni,
Şefkatli bir anne gibi.

Ah.... keşke, her şafak vakti,
Dünde yitirdiklerimiz de doğabilse,
Senin doğduğun gibi.