Hergele
At yarışı oynayacağıma
Şiir yazdım hergele ağzıyla
Sırf bu nedenle bir gün belgeselim çekilmeyecektir
Yufka yanım emekli kesintisi gibiydi
İnceldiği yerden koptu bağlarım
Japonya ile karıştırdım yulafları
Aşkın hiçliğe dönüşümü kadar anlamsızdı
Antenler çekme helvalar içindi ve
İnsaniyet nanıma, bir lemurca merak edilen fikirlerim vardı
En son, sekiz yaşında ilginç biriydim
Sanıyorum o zamanlar öğrenmiştim
Parmaklarımla minik minik bocalamayı
Paradigmam salaş bir aforizmadan
Nehirler ortopedik yatağından esinlendi
ve Ben
Çanakkale Boğazı'nı bir çingeneyle değiştirdim
Beni duyuyorsan, iyi bir kadındın Hûlya
Biliyorum amacın vapurdan inince
Gelibolu'da bir noktaya bırakılmaktı
Senin gibi samimi birini görmedim hiç
Keşke teşvik etseydin kollarıma yoklar takmayı
Varları dönme dolaplarda aramazdım
Sistemsel sorunları bireysel içkinlikler ile çözümlemeyi öğretseydin bana
Seninle birlikte dalgalara atlama isteğimizi özledim
Çok özledim yalnızlığını Hûlya
.. Keskinliğinde bir şiir. Çağrışımları ve içerisinde bir boğaz geçmesini sevdim. Beslenecek bir boğaz şiirle.. Kaleminize sağlık, sevgiyle.. ( iki parçalı yorum için kusura bakmayın, el azizliği yorum bitmeden gönder tuşuna basmışım)
Şiirin başlığı ile içeriğindeki uyumu tebrik ediyorum. Kelimelerin çağırdıkları vardır bazen, elma ile armutu yan yana getiren. " sen bana elma yerdin eskiden, ben kocaman bir bardak su sana mutfaktan" diyen Birhan