Heyhat...
o kadar yol var ki
o kadar sokak,
bizi kesiştirmeyen
bizi kavuşturmayan,
vuslata boşaltan caddeyi
bizi gömen ,bizi bitiren...
o kadar yol ortasındayım ki
sağa baksam sen yoksun
sola baksam senden izde yok...
o kadar yol varki,
ne sana çıkan birtanesi
ne bana açılan hiçbiri...
yollar varmış hani?
seçermişim kaderi ,hani?
seçim benimmiş, hani?
yol bu diyorum
seçtim biliyorum
kadere seni yazdım
sana açılan yol hani?
yok inanmam,
çiz istediğin kadar
seç dilediğin kadar,
yol ,cadde,sokak
hatta hayat,
sen istediğini yap
giden gidiyor heyhat...
yollar açılıyor gidene,
kalp yanmış kül olmuş
bakma artık nafile,
aynı caddeden geçsende
o eller kavuşmaz yine,
her yol bize sırat
giden gidiyor heyhat...
kutlarım şiirinizi...emeğinize sağlık.
yollar açılıyor gidene, kalp yanmış kül olmuş bakma artık nafile, aynı caddeden geçsende o eller kavuşmaz yine, her yol bize sırat giden gidiyor heyhat... tebrik ederim şairem
yüreğine sağlık
Demek aşkın bir çok tarifi olduğu gibi vuslatın da bir çok tarifi varmış...Bunu sizin şiirlerinizde daha iyi anlıyorum.Sıradışı bir sorgulayış sistemli anlatım.Kesin sonuç;Mükemmel bir şiir.Tebrikler.Işığınız daim olsun...
her yol, cadde, sokak onu hatirlatiyor saire belli ki... tebrikler
yollar açılıyor gidene kalp yanmiş kül olmuş bakma artık nafile aynı caddeden geçsende o eller kavuşamaz yıne heryol bize sırat giden gidiyor heyhat
bu güzel şiir bana son zamanlarda
izlediğim güzel bir aşk hikayesi
, filmini hatırlattı
konusu kısaca aynı kentte
aynı semtte hatta aynı binada
hatta aynı katta yan dairelerde oturan bir birlerini arayan
iki sevgilinin hikayesini anlata bir japon filmiydi
seni sokaklar ve caddeler de
sizi birleştirememiş
filmde sırt sırta bir parkta oturuyorlar
ama yinede bibirlerişni arıyorlardı
film beni bayağı etkilemişti
bu güzel şiirde öyle etkiledi beni
birde elimizden kayıp giden
hayattan dem vurmuş gibi geldi bana
tebrikler
arzu hanım
şiir harikaydı