H/iç Sesi

bir şiir geçiyor aklımdan,
susuyor tüm şarkılar...



evvel zaman h/içinde kaybolmuş gibiyim
ne kahraman olabiliyorum
ne de şeytana satabiliyorum ruhumu
es veriyor aklım / yitiyorum


sesime takılıyor gökkuşağı
anka sürüleri göç ediyor geçmişe
içimde bir mevsim yaşlanıyor
soluyor nar çiçekler / bitiyorum


sevdiklerimi düşünüyorum
ve sevenlerimi
içimde bir şehir üşüyor sonra
yıkılsın diyorum dünya / küsüyorum

bir adam görüyorum, nihayet!
gözlerine dokunup
kokluyorum denizi ellerinde
emanet ediyorum yüreğimi / seviyorum


ömür örselenirken
ve eksilirken her gün çoğalarak
ironik bir kavgada
kendimle barışıp / gülümsüyorum





27şubat2011