Hiç Tanımadığım Adam
geceye çakılmış bir çarmıh çivisi gibi,
bahtımı astım duvara...
oysa;
gecede kutsamıştı ellerimi elleri...
müebbet ayrılıklar,gözyaşında tuz saklar...
yanlızlık, mutlak bir gece susar...
ben ki;
sevda ateşinin en çılgın sahibesi..
savunmasızdım bedenimi işgalinde...
sanıyordum ki;
yenilmeyeceğim sensizliğime.....
neydi niyeti bozuk gönlümün hayasız sözleri ?
yoksa;
endişeli sevişmeler miydi canı delen mızrak gibi...
deprem şiddetlerinde çakılmışsın beynime,
gel git olmuş artık artçıların kalbimde...
kor aşkına susamışken,
aşk ateşinin hükmü,
pervasızlığımla bitiverdi...
hiç tanımadığım adam,
gözlerini de alıp yanına,
hüzünbaz gecelerde beni terkediverdi...
nebileeee ablaaaaa
o kadar güzel şiir yazıyorsun ki anlatamam o yüzden senin şiirlerini çok okuyorum
tebrik ederim her zamnki gibi şairi gibi güzel
yüreğine kalemine sağlık şiirce kalman dileğiyle..................
ruhtaki fırtınanın yürekte duyulan ateşle birleşimi güzel bir ifadesi...kalemin daim olsun...
tüm arkadaşlarıma teşekkürler..İYİ Kİ VARSINIZ👍sizlerle gönül paylaşmak çok güzeldi...😥
oyyy, oyyy, nebilem daha ilk satırlarda aldın götürdün harikasın arkadaşım her zamanki gibi...kalemin gücü tükenmesin...👍
Hüzün kollarını açtı bana doğru şiirinle,aslında gülümsemeyi severim ben ama öyle ihtişamlıydı ki mısralar çeliverdi aklımı.Koşup sarıldım yüreğinin damlalarına.Islandım ruhuma kadar...
Gönlüne sağlık Nebilecim.İçimi coşturdu şiirin.