Hoşçakal

Son bir kez daha baktım bize
Elvadalar çalıyordu yaşamın melodisinde
Yavaşça kalktı elim göğe doğru Salladım usulca, hoşçakal...

Yollardan utandım önce
Sonra sol yanımdan
Gitme dedi içimdeki garip his
Gitmem gerek dedi dilim
Ahh lal olsaydı keşke

Bu kadar basitmiydi
Derin bir sevdanın vedası
Kalabalığa karışınca yok olur muydu
Ya da kimsesizleştirebilir miydin
Senden habersiz yaşatabilir miydi yürek onu?

Ne çok soruya gark oldu yüreğim
Rüzgarlar hep poyraz mı
Meltemler bizi bulmaz mı
Yine ayrılık esti bize, şart oldu vedalar
Hoşçakal...

Ayaklarım gitmeye diretirken
Elim de yeni cümleler peşinde
Hiç bitmesin veda mektubum
Ki biz hiç bitmeyelim

Vakitte epey geç olmuş
Gün doğmaktadır yeryüzüne
Benim gönlüm bulutlu bir gök gibi
Her an yağmaya hazır gözlerimden
Tuttum yağmuru
Sen de karışıp gitme diye

Az sonra çalacak ayrılık çanım
Kalmadı belleğimde içimde yanan sevda kelimeleri
Cümleler de kurulmuş ayrılığa
Devrik bir vedayım artık
Hoşçakal...