Hüner mi Sandın

Ya sabır deyip de çeksem de döşe
Bendeki bu öfke diner mi sandın
Kuzgunlar üşüşür kokmuşa leşe
Sen kuzgun olmayı hüner mi sandın

Aşkı yaradan ki o yüce hüda
Sevdanın sahibi elbette cüda
Boğulup ölsen de bir bardak suda
Çevirip başını döner mi sandın

Ben bunca kahıra göğüs gererken
Sinemde yarayı yalnız sararken
Tutunacak birtek dalı ararken
Yalan sözlerine kanar mı sadın

Kapanmıyor gayrı göz kapaklarım
Yıldız düşmüş gibi saçta aklarım
Zannediyor musun öpüp koklarım
O namert adını anar mı sandın

Bak gör senden kalan nefret ile kin
Yeter gayrı yağmur gözlerimden din
Kul Garib'im artık değilsin dengim
Bu nefret ateşi söner mi sandın