Hüzn-i Zaman

Kaç bahar geçti
Kaç sonbahar yağmurla bitti
Takvimde sararan yapraklar
Hüzn-i zamanı yeniden yeşertti.

Deniz kenarında martılara bakıyorduk
Bundan tam on üç yıl önce
Aşkın en ulvisini yaşıyorduk
Belki de gönlümüzce.

Seni seviyordum diyordun
Deniz mavisi gözlerinle
Ellerin titriyordu
Bütün benliğimde.

Dalgalar söylüyordu
Bir nihavent bestesi.
Söylenebilecek en acı gerçeği
Saklıyordun masum yüzünle
Aldatmıştın beni bu saf portrenle

Ve bundan tam on üç yıl sonra
Kaç bahar geçti
Kaç sonbahar yağmurla bitti
Takvimde sırıtan yapraklar
Hüzn-i zamanı yeniden resmetti...