Hüznü Büken Örs Neresinde Hayatın

yine güller açmadı bu mevsim

hüzne boyadı düşleri eylül

hep bahara aldandı/lal sevdalar

dün için hayıflandığım





HÜZNÜ BÜKEN ÖRS NERESİNDE HAYATIN

şimdiden geçip gitmektedir gelecek
o müthiş yalnızlıkta
sıyrıklar eksilmez bedenden

hüznü büken örs neresinde hayatın

sisli bizli kapıların ardına gizlediğimiz
hangi yanıdır yüreğimizin
ki dil ile ne girdi ki us arasına
tutuldu aşk
tutuldu ay
dilin sunaklarından kalbimize yapıştı

durmadan eskiyen yanlarımızı soyunuruz
tutunmak için bir yüreğin incelmiş kıyısına

sensizliğin resmidir / nereye bakılsa
bu derin sessizlik aynadır elbet
ip kopar
ayna kırılır
dağılır bütün görülenler ve görünmeyenler

güneşi tutacağım gözlerine ey gece
ne fark var ki körle zindan arasında
uyanıklığa değil düşe uyanmışım

sır kendimizi görebilmektir

her şeyin bir özeti var
h a y a t ı n d a .



Nail Yavuz, izmir