Huzur...
Kapat pencereyi gülüm 
Evimiz soğumasın,
Otur dizimin dibine 
gözümün nuru
Sobada yanan meşe odununun 
çıtırtısını dinle,
Üzerinde pişen kestanelerin
kokusunu çek içine
Kucağında mırıldayan 
kedimizi sev
Höpürdeterek iç kahveni
şöyle keyifle,
Radyomuzda çalan 
şarkıya eşlik et,
Haydi bir masal anlat  
çocuklarımıza,
Şu pinokyo'yu anlat
Kırmızı başlıklı kız'ı
Bremen mızıkacıları'nı.
Islığını dinleyelim 
Dışarda ki rüzgarın da
Şükredelim Allah'a biz
Sımsıcak yuvamız için.

Bu siir tam beni anlatmis:)Sobada yanan meşe odununun çıtırtısını dinliye dinliye bi hal oldum:):):)yapicak baska bisey yok bu sagukta🙂
'mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?'
Mutluluğun ve huzurun şiirin yazan var burada koca şair.
Kendine has tarzınla öyle güzel anlatışsın ki huzuru ,içime br ferahlık geldi şiiri okurken.Huzurlu olmayan mutlu olamaz,mutlu olmayan huzurlu olamaz değil mi?Bazen eski bir şarkı getirir bize o huzuru,bazen özledilerimizin sesini duymak telefonda.Şanslıysak yanında olduklarımız..En büyük huzur insanın iç huzuru olsa da ,bazen tek başına yetemeyebiliyor. Sayfandan huzurumu aldım,gidiyorum..Tebrikler.
tebrikler güzel siire👍👍👍
çok güzel bir anlatım, yumuşacık ,içten.. tebrikler👍👍👍👍👍
ben sizi okurken büyük keyif alıyorum Abdullah bey.. belki çoğu kişi yaprı bu dizelerdeki anlattılarınızı hiç olmazsa bir kısmını.. ama kim böyle güzel anlatır kim bu kadar yaşatır anlattıklarını.. işte sizi okumak bu yüzden güzel. huzur ha.. işte belki de her gün yaşadığımız en azından yaşabileceklerimizde saklı herkesin başka yerlerde aradığı huzur höpürdeterek içilen kahvede sobanın üzerindeki kestanede ve hep birlikte olabilmekte.. tebrikler...