İ-ki Lim-e De/sen Olur...
Hiç bir duyguyla örtüşemez
Dokunmanın sıcaklığı...
Teninde bunu böyle bilsin
-hisset-
Ölümdür soğuğun acısı...
/... /
Sürgünü gözlerinde selamlar
Akıp gider zaman
Ardından
Ölü evi sessizliğine dağılır merhaban
Kuytuya tezgâh -kurur acı
Yüreğimde uzayan -çözgü
Ağır dokunur sennah
-düğüm düğüm- sükût
Son ışığa dek çift dikiş atar
Gözümle kirpiklerim arasında kalır -espas-
Gün geceye tekrarlar kendini...
Bulutlara bir çift göz kırpılır
Hakikate uçar gider kirpikler
Kanatlarda kırılır -ilk/im-
İçime sarılır ilmek, ilmek köy kızı
Ürkek ceylanlar süzülür geceme
Dokunur ipildeyen bir damla pınarlara
Yumuşak tuzun tadı dil uzağına -motif-
De Sen
De Sem
Yenisiyle talan
Silinir dudaklarımda
-yıldız, yıldız-
O köyden
O pınar
Söğüt yaprakları eğilir öper
-yüzümden suyu-
Herkes için değildir- ağıt
Beş parmağım bir olsa
Ayrı, ayrı
Tıkırdar masam
Dağılır gider yabanlığa melodi
Uşşak şarkıya yeni bir makam arar -mızrap-
Segâh'a dönüşür
Vurur -ızdırap-
Ölüm söküğü tenim
Menzilin nefesim
Mekik dokur notalar
Vakit bu vakit olur
Benim eserim değil bu
Üstat...
aslı hn çok teşekkürler...
hayat da aynı değilmi ilmek üstüne ilmek gibi renkleri zamanla solsada... onurlandırdınız teşekkür ederim...
Sayın Bulut,
Acıyı daha kozayken canlandıran dizileriniz, tüm tarifinde farklı bir bütünlük oluşturdu zihnimde... Ve renkleri soluk ama desenleri ömre kazınan bir kilim serildi önüme... Ve selamsız, dokunuşsuz ölüm tek tek söktü ilmekleri...
Anlatım, duygu, bütünlük ve işte şiir 👍👍 Akıl güçlü yüreğinize tebrikler...
sait açıkgöz tarafınızdan düşen her satır dikkat kesildiğimin kanıtıdır...
teşekkür ederim...
abisinin güzel şairesi sağol :) başlık için teşekkür ederim doğru yaklaşım...
ayrıca tüm yorumcu ve misafir arkadaşlara da teşekkürler
hazal hn arada çıkıyor işte beğeninize... ceyda hn beğeniniz çok memnun etti...
Şiire taç olan "Hiç bir duyguyla örtüşemez Dokunmanın sıcaklığı..."dizesi hayatın şiiridir.Bir çobanın kuzusuna, bir yoksulun ekmeğine, bir çocuğun şekerine,bir aşığın sevgilisine dokunuşunun şiiridir bu. Ama şair tüketen değil üretendir.Bu yüzden söz yerini bulduğu zaman tükenir. Ama şiir olan şiir yeniden yeniden ve yeniden çoğalır. Ölümün tek gerçeği dokunamayacak bir soyutluğa dönüşümüdür. Bu yüzden dokunmanın değişik hâlleri şiire girerken tadlanıyor. Bazen ellerimizle düşünürüz. Say ki görme engelliyim. İşte o zaman renkleri ve varlıkları ellerimle tanımlarım. Yüreğine sağlık.Tebrikler.