İçim İsmine Kilitledi Kendini

içim
ismine
kilitledi kendini

aldığım hava bile
giremiyor içeri

nefes nefese kalışım
lal yanım
yılgınlığım
yaşlılığım
hep ondan

oysa
takmazdı
bilirdi dışımdaki fırtınayı
dinecek
bitecek
döneceğim ona

sorgulamazdı
bilirdi
dönüp dolaşıp
sığınacağımı
yalnızlığımı

ardına kadar açıktı kapısı

şimdi
kilitlendi sen diye




''ölüyorum''


gel
üfle seni


topla hadi
sana ait ne varsa
benden eksik ya da fazla


oyalanma
suni tenefüs istemiyorum işte anla


tozlu mu düşüncelerin
kirli mi yüreğin
cesaretin mi lekeli
özgüvenin mi kayıp
törpülenmeli mi pişmanlıkların


bırak
nasılsa öyle kalsın


hem ben de senin kadar bakımsızım belki
bilemem ki
umurumda da değil inan


bakışlarımdaki anlam
bir de an
gerisi yalan


sen de yalnızca
topla gözlerinin mavisini
denizden
gökyüzünden
özgürlükten


gel

gir içeri

çöz içimin kilidini

hadi

yaşat bizi...