İçimde Gömülürken Mavi
Aralanırken
Perdesi gecenin
Okyanuslar doluşur gözlerime
Bir de hayalin
Yüreğimin ucuyla
Tutunduğum
Uçurumlardan
Bakarken yokluğuna
Mesafelere inat
Nasıl
Kondurduğum gelir aklıma
İmkânsızlığın buselerini
Ve
Rüzgârı ardımda
Bırakırken
Sen
Salarken içime
Esintilerini
Ay'ı yakarım
Söndürüp
Teninde güneşi
Bitmesi istenen değil
Geçmesi istenmeyen
Anlara taşırken seni
Sulara yazarım hasretini
Hasretin ki
Yağmurlarla
Gidişlerine bağlar
Gelişlerini
İşte o zaman
Ruhumu tenimden süzdürür
Sensizliğin rengi
İçimde
Gömülürken
Mavi.
Sizin şiirlerinizi okurken, hayran kaldığım noktalardan biri şiirinizde kelime fazlalığı olmamısı.
Benim şiirlerde çoğunlukla bu oluyor ve sizin şiirleri okuduğumda eksiklerimi daha net görme imkanı buluyorum. bunun için ayrıca teşekkür ederim..
Ve Şiir her zaman takip ettiğim ve sonsuz saygı duyduğum kalemden yine harika bir şiir.
Tebrik ederim, saygımla...
tebrik ederim hocamm..şiir tadında şiir bu olsa gerek..yüreğine sağlık..
Şiiriniz maviyi dahada sevdirdi.tebrikler...
imkansız buseleri bulmuş kentimin şairi ve ay'ı yakmış, tende güneşi söndürüp..
Oy oy dedim ve imrendim arkadaşım.
Tebrikler.
Sevgiler çok .
😊rica ederim naim bey aklımdan bile geçmez teşekkür ederim ziyaretiniz için saygılar