İçimde Öyle Bir Mutluluk Var ki

Ah sevdiğim, uyuyamadım bu gece
Sevecenliğine daldım öylece..

Kim bilir hangi düştesin şu an
Hangi iklimleri seyirdesin...
Alnındaki çizgilere bakıyorum da
İsyanların var, derince
Saçından bir tutam düşmüş, düzeltiyorum
Unutamadığın yoldaşın açığa çıkıyor, bir diğerinde

Kıpırdıyorsun camdaki ağaç gölgesine
Serin bir Eylül gecesi
Ay ışığını saklıyor bulutlar, tüm bencilliğiyle
Usulca ellerini alıyorum yanağıma
O eller ki, ne şiirler doğurmuş günbatımlarına
Sabırla çizmiş tüm tuvallerimi
Sessizce buseler konduruyorum şefkatine

Ah sevdiğim, uyuyamadım bu gece
Hüzünlerine karıştım bir süre..

Biraz terlemişsin yoksa yine sevdan mı...
Biliyorum, kıyamadın sürgüne göndermeye
Ah bir anlasa, bir anlayabilse diyordun
Diyordun da ya yüreğin...
Omuzların açılmış, maviyi örtüyorum üzerine
Sola dönüp yastığına sarılıyorsun
Şimdi yüzünde tebessümler açıyor,
Kendini ele veriyorsun...

Biliyor musun sevdiğim uyumak istemedim bu gece...
İstedim ki uykuda harcanmasın özlemim
Uzun uzun dinledim sessiz türkülerini,
Kiminde gençliğin vardı, en delikanlısından
Kiminde anne hasretin...

Ah sevdiğim, uyuyamadım bu gece
Kendimi küçük parçalara böldükçe
Her birinde seninle bütünleştim.

İçimde öyle bir mutluluk var ki
Uyutmuyor beni,
Bir seni düşünüyorum
Bir de seni...