İçimdeki/Şikayet

ya sabır diye bekliyorum
içim soluğum,a dar geliyor
gözlerim bakmayı unuttu umutla
yarına hangi kanat kırılacak manşetlerde
hangi korkuyla susacak kelimeler

beklemek bir mechulu
demirden kapılar ardında
geceye güneşi çağırmak kadar uzak
toprağı koklamak kadar yakın

ey mizan/ı adil sandığım dünya
ey hak kefe/sinde vicdan,ın adı
ey elimde kırılan tutunduğum dal
ey gölgesinde sığındığım adalet
şimdi nerdesin............

içimde bir insan vurulur çarmağa
bir güvercin ölür çaresiz
bir özgürlük yakılır satırlarımda
ve acı bir alkış tutar takatsız ellerim

bedeli hiç bu kadar ağır değildi
yarının.
korkmak gönülde yıkmaktır köprüleri
kardeşe kör bakmaktır
talanına susmaktır insanın

bir bıçak yarası uyur göğsümde
sesiz acılar beslerim umarsız....