İdam Taburesi

İnfazı gerçekleşmek üzereydi Bedri'nin
Çıkmadan hemen önce tabureye
Son bir göz kestirdi etrafa
Taştan duvarlar
İpten ilahlar
Tahtadan kader
Yalandan gerçek icat etmiştiler
Derinlerine kadar işleyecek bir yudum nefes almak istercesine gerildi
Bu cansız bakışları
Bu sabırsız telaşları içimde taşır mıyım korkusuyla
Soluksuz kalacakçasına indirdi omuzlarını
Vazgeçti
Nefesle doğan umudunu, doğmadan katletti

Cellat gün gibi giyinmişti
İmam gece

Kanatlarını tutan iki gardiyan
Devlet misafir statüsünde tanıdık kontenjanından alınmışlardı bu törene
Üniformaları vardı üzerlerinde
Koruma korkuluk
İçinden diyesi geldi
Saman kafalılar
Hani nerde idi, kargalar

Savcı cezaevi müdürü ve infaz memuru
Takım giymişlerdi şahitlik edecekleri düğünde
Kravatları vardı...

Gelinlik neden benim üzerimde diye sormak istedi Bedri
Gelin gitmekten mütevekkildi
Anladı
Damat, Azrail miydi
O neredeydi
Davetiye ulaşmamış mıydı acaba eline
Zaman durdu
Bedri tüm bildiklerini unuttu

Bedri'nin gözleri avukatını, kardeşi Kasım'ı aradı
Sonra sallanan yağlı urgana baktı
Benden önce asamazlar seni derken, haklı mıydı?

İnfaz memuru:
-söylemek istediğin son bir şey var mı?

Bedri:
-Yapmak istediğim çok şey var

İnfaz memuru
-Maalesef yapacaklarının sonuna geldik, eğer varsa söylemek istediğin son bir şey
Henüz infaz memuru sözünü bitirmemişken
Bana bilmediğim bir şey söyleyin o zaman, dedi Bedri

Tüm gözler Bedri'den uzaklaşıp, başka gözlerde bir şeyler aramaya başladı

O an yalnızdı Bedri
Aslında
Sadece son bir kez yalnız kalmak istemişti

Ölüm zamanını bilmek güzeldi
Ne az ne de çok, bir ömre yetecek kadar nefes doldurabilmek içine, yeteneklerin en kıymetlisi olsa gerekti
Peygamber gibi hissetti kendini, kahin de olabilirdi, ama en büyük kehanetinin herkes tarafından biliniyor olduğunu düşününce, bu düşüncelerden vazgeçti
Hayal etmek istedi sonrasını
Hayal demek ki öbür tarafta da vardı
gülümsedi
Biliyordu Bedri film şeridi hikayesini yirmi dört yıllık geçmişini, nasıl olsa istemese de görecekti
Daha vakit varken, annesinin elini öptü
Bir damla ilişti gölgesine, damla oldu gölge
gölge oldu deniz
Dalgandı Bedri bir öylesine
bir böylesine
Babasının sakalları batmasa dudaklarına
Kendine gelemeyip orda yığılacaktı aslında

Ayak izlerinin uykuyu bölmesi gibi
İmam
Rüyayı böldü
Yüce yaradanın yanına gidiyorsun
O bütün bilmediklerinin bilgini
O bütün soruların cevabı
O yar eden de var eden de
O bütün kapıların ardında
O tüm hakikatin hem ilkinde hem ortasında hem sonunda
Dedi

Çıktı Bedri
Taburenin üstü ile yer mesafesi
Umut geldiği gibi gitti, bir adımda

Korumalar sabit durana kadar Bedri'yi tutmaktan vazgeçmedi
Cellat ilmiği Bedri'nin boynuna geçirdi
Halkayı nizami boyutlarına getirdi
Geri çekildi

Bedri:
-intihar edebilir miyim

Zeki infaz memuru tabi dedi, onay beklermiş ama onaysız da gerçekleşebilirmişçesine, baktı imamın gözlerine
Anlamadı ne demek istediğini imamın ama anlamakta umrunda değildi
Bir daha
Tabi , dedi

dedi !
(Celladın çocuklarının azabından gazabından ızdırabından
Zerre yok Allah'ım tek hücremde
Bana atfedilen suçtan da olmadığını anlamışsındır herhalde)dedi !
sanki bir yirmi dört yıl daha, dedi !
dedi
Dedi

Sağ ayağıyla tam doksanı hedef alırcasına vurdu taburenin ayağını en acıtan yanına
Henüz top havada titrerken


Azrail yanaştı Bedri'nin yanına
Sorunun cevabını fısıldadı Bedri'nin kulaklarına

Ölüm

- ama bu, gol müydü ?