İki Çizgi Bileşik

---

Yorgun cümleler geçti kervanım
Ölümsüzlük aşktın geldin bismillah
Gerçekten gölgene dokundu Aslım
Son bakışları nasıldı peki somut aşk
Kara ela kapkara ya da karışık hüzünden
Söyle
Kötüler nasıl ölüyor içimizden
Kaçak ruh beyaz mıydı saçlarında güller açarken


Şimdi su halinde cesetler akarken
Şurada camın kapının pencerenin
Mihri kendisinin toprağım
İşte dün verdiğim karbondioksit son nefesine
Bir şarkı çalarken fısıltılarda ölümsüzlük tınısında
Bir kadın elinde aşk kucakla beni unutma
Söyle
Unutma yerine sevdiğinin adını haykıran
Kimin yanına gider kalbin migren sendromlarındayken


Çok hayal vardı yaşamanın buralarında
Bunu bir yağmurun çölüne bağlayan yaşam
ellerindi ihtimal yap boz masallardan ziyan
Ayrılıksız şiirler gibi bileşik
Ki bir cümle mutluluk taşıyan
O adam bendim ki senin ellerin
Aşkla uğraşırken uyuya kalmış
Söyle
Bağırsam dillama diye
Eğer dokunmussan ömrümün yamacına
Silahın lav kıpkırmızı ilk öpüşünde


Biliyor musun seni çok ölümsüyorum
Yüzün yaşamdayken gül sürdüm kadere
sesimde binlerce bileşik im varken sevgilim
Korkma bu şiirde adını vermeyeceğim