İnci Tanesinden Dökülenler

Denizin kokusu
Genzimi yakıyordu
Sirkeci garı önünde
Açtığım midye kabuğundan
Çıkan inci ile
Başladı hayalim!



Senin gerdanında
Nasılda güzel salınırdı inciden kolye
Kim bilir..




Güneş nasıl vururdu bir başka sana
Seni arardı hep gözüm
Koca okyanus ta inci tanesini bulan ben
Bir seni göremedim
Seçemedi gözlerim seni!





Sevginin saf beyazlığı çöksün üstüme
Gelişini belki kolay kılar bana..





Ayrılık rüzgârları esti üşüdüm İstanbul
Martılar zaten hep susan halime aldırışsız
Yarım aklım ermiyor sensizliğe gel..







Kesik heceli cümlelerimde
Yüzün gelince
Gözlerimin önüne
Duruyor dünya,
Sessizleşiyor her yer!
Bir kıvılcımdın sen
Belleğime çakan
Ansızın yersiz hayallere salan
Avucumda teninin kokusuydu kalan
Öylece bırakıp gidiyordun ardına bakmadan
Son boynuma sarılışında arta kalan
Bir tel saçın gömleğimde bulduğum
Birde anımsayabildiğim içten seslenişindi
Senden kalan!






Ne olacaktı şimdi sensiz
İçim alev alev yanıyorken!
Avucumda sana uzattığım dünyam
Cebimde inci tanesi!
Yokluğun yüreğimde uçurum
Son sözlerin bedenimde kurşun!
Dudaklarımda kış ayazı
Karanlık gecede tek ışık yok
İstanbul sokaklarında!





Ben seni arıyorum
Esen yellerde
Ne kokun kalmış ne izin
İnci gibi parlıyordu oysa ki gözlerin..
Yarım aklım ermiyor sensizliğe
Gel..
İçime çektiğim son nefesi vermeden
Gel / Sensizim..





27*09*2009
19*01*2010





Köksal Atagül & Hamit Aydoğmuş Ortak Yapımıdır
Mehmet Toker'e verdiği ana fikirden dolayı teşekkürler..