İntiharın Eşiğinde Dudaklarım.
Dudaklarım ıssızlığında gülüşlerimin,
İntiharın eşiğinden öpüyorum.
Suları çekiliyor hayallerimin,
Bugün bitmeyecek biliyorum ...
Soluksuzum..!
Takâtsizliğimle düşüyorum telâffuzu kalabalık düşlerimden,
Kursağımda çıkmayan bir yalan...
Efkârı cerk etmiş susuyor çığlık çığlığa..
Yurtsuzum diyorum işte...
Kör kurşun gibi salınan geceye inat.
Üşüyorum..
Mezar taşları soğuk aksine.
Semah dönüyor taneleri yağmurun
Başucumda bir ot bitiyor.
Kan kızılı çiçekler doğuyor semaya.
Çıplak dümenli rotasız bir gece
Ay yıldıza secde,
İbadetsiz bir mekruhum bugün..
Yarımım diyorum işte..
Çaresizim..
Bir zerre olup kaybolasım var bu gece.
Soluğum toprak kokusuna eş,
Zemzem kalabalığında ölüm içiyorum sessizce...
Sekiz sütunlu bir kapı var önümde..!
Sekiz ayaklı bir akrep bekçiliğinde.
Cehennem ateşinde yanasım ,kırık dökük yakarışlarım var bu gece.
Durun leş kargaları durun..!!!
Rahat bırakın...
Hürriyeti alınmış ellerimin,
Tenim yoksun nefesinizden..
Azraili ağarlıyorum tenimde,
Battıkça tırnakları gögsüme/
Susuyorum....!!
Ölüm dökülüyor silüetimden,
İki büklüm bir çığlık kopacak şimdi derinlerden.
İçilecek suyum var israfilin ellerinden.
Kapat gözlerini diyen şuh sesleri bekliyorum..
Kapıyorum gözlerimi ağır ağır,
Kendimi boşluga bırakıp intiharın eşiğinden öpüyorum..
.
.
-2-
...Sanatçı intiharları ise o kadar değişken ki A.X.Ewender intihar öncesi â??Bilsem beni buralara yollayan kimdir?â? diyerek sorunun yanıtı bulamıyor. Oysa İnsan aklı üzerinden para kazananlar;insan bedenini hazza dönüştürenler;emeğini insanın sömürenler,yeryüzünü kana bulayanlar, işkenceciler; katliamcılar, açlığı yaratanlar kimlerse intihara yollayanlar da onlardır. Sanat ve intihar başlı başına öyle bir konu ki sanatın el atması ve bu konuda bir dosya açması gerekir. Şairin ses değerleriyle ritmi bulan imgesel zenginliğiyle duygularındaki zedelenmeleri anlatan bu şiir keyif verici okumada içimize giren bir şiirsel estetikte. Tebrikler Sibel hanım, Bir Karadeniz türküsünün sesinizdeki güzelliği kadar içe işleyen bir şiir bu.
-1- Bıkkınlığın ,tekdüze yaşayışın verdiği rahatsızlıkla kimi zaman şairin bir kılıç olan ruhu bir kılıf olan tenine sığmaz. O öyle bir zamandır ki dokunduğumuz her eşya,dokunduğumuz her nesne çevremizdeki her varlık bizden uzak ve bize itici gelir. Kimi zaman içinde bulunduğumuz toplumun değer yargılarıyla çatışırız. İşte uyumsuz olduğumuz o çevreden de kurtulmak isteriz. Kimi bunu intiharla gerçekleştirmeye çalışır. Hep merak etmiştim intihar edenleri. Bu merakımın yardımına Hayati baki yetişti.19994'te Koza yayınlarında Hayati Baki ,Şiirin Kesik Damarları adıyla,intihar eden şairler kitabı çıkarmıştı. Burada intiharla ilgili 35 sayfalık yazı intiharla ilgili felsefi psişik özellikleriyle anlatılır. İntihar eden ölümüne kadar geçen sürede şiir yazan kimleri okumadım ki bu kitapta. İntihar sözcüğüyle ilgili bir şiir yorumunda söz etmiştim. Gerçi şair de anımsar belki. İntihar toplumsal olarak görülür. Yaşam anlamını yitirir,çünkü toplumsal bağlar gevşemiştir.Yaşamdan daha güçlü bir amaç,toplum tarafından kişiye kabül ettirilmiştir.Kişinin etkinliği ve değerler ölçüsü ayarını yitirmiştir,içinde bulunduğu toplumda ani değişmelere uğramıştır. %..
Umudu öpmen dileğiyle,güzel olmuş tebriklerimle.
[i]bülent yapmaa. köksall sende destek çıkmaa.. bana cephe almayımm.. fikir zikir meselesi.. [/i]😥
bülent arkadaşıma katılıyorum ...