Irzına Geçilmiş Gecenin Tümevarımsal Hikayesi

Kimi sevsem ortalık toz duman.
Kime yansam paralel bir günahta
Can çekişmekte ekşimsi düşler...




İnsanlığın daha cenin olduğu bir zaman diliminde
Küstüm ben çamur bozması aşklara...
Kimsenin anlayamadığı bir dilde
Küfrettim yüzü peçeli iblise...
O güldü...
Ben tükürdüm.
Söndü...




Küçük kıyamet vaktindeydim.
Ellerin tek icraatı
Boşluğa el sallamak...
Kimi tuttuysam kül renginde yanık izleri,
Kimi tuttuysam üç noktanın yokluğuna tutsak...




Sene bilmem kaç...
Varlığına hiç bu kadar şüphe edilmemiş
Hazırcevap bir yalana kürümüştüm yokluğu...
Anadan üryan düşlerle
Sol günlüğün kadar
Sevaba bulanmıştı cünüp tenin...




Olduğum yerde sövmüştüm bense...
Kızmıştın sen.
Kızma!
Velâkin
Sivri bile söverdi böyle kansıza...