İstanbul Sokaklari

İstanbul sokakları seni aldı benden
Seni seçti götürdü, savurdu rüzgârıyla
Bir çığlık yükseldi ta derinden
Haykırdı sevdasını Boğaz'a doğru
Yarım kalmasın
Bu aşk,
Bu sevgi...

Yaralı bir kuşkanadı,
Dökülen yapraklar...
Seni bekliyorum İstanbul sokaklarında.
Akşam çöküyor usul usul
Haydarpaşa'da tren sesi,
Kıyılarda yakamoz
Ve sensiz kaybolan Güneş uzaklarda...

Kalabalık caddelerde yalnızım,
Ayak seslerin gelir kulağıma,
Hayalin ağlayan gözlerimde demlenir..
Tam sana koşarken...
Kaybolursun birden.
Kız Kulesinin altında...

Bir gün...
Gözlerin konuşurken sessizce,
'Yelkenimi rüzgâra bıraktım,
Beni uzak limanlara götürdü.' Demiştin...
İşte o an...
Tepkisiz kalırsın
Kalabalık İstanbul sokaklarında,
Yalnızlık korkusuyla,
Islak gözlerle,
Dağılmış saçlarla,
Yürürsün kalabalık ıssız yollarda...

Ama sen yoksun,
Hayalinle yaşıyorum sahipsiz gecelerimde...
Akşamın sessiz karanlığında,
Güneşin batışında,
Denizdeki yakamoz ışıltısında,
Gözümden akan damlalar ve hayalinle ağlıyorum.

Şimdi sen yoksun kalabalık şehirde,
Yalnızlım,
Öten kuş seslerinde hüzün,
Ağlayan çocuk kaldı, yağmurlu akşamlarda yüreğim.
Ben kaldım kalabalık şehirde, yalnız.
Yapayalnız...