İstanbullu Bir Adam/ Hikayenin kahramanı

İstanbul'un tarih kokulu nefesinde
Kendimi arıyorum


Tam buldum derken
Tarih sayfalarında kayboluyorum

Eminönü'nde bir Emirgan'da
Ya da bir hisar dibinde


Tam ensesinden tutuyorum
Bir çocuk gibi
Ağlıyorsun, kaçıyorum
Bir hayalin peşine


Bir roman kahramanı oluveriyorsun
Surları fetheden, Kapıkulu Askeri olmuşsun

Bakıyorum bir güzelin kapısında
Elinde laleler bekliyorsun
İşte tam burda teslim oluyorsun


Hoş geldin burası ''Yalnız âşıklar sokağı''

Birden Bey oğlu oluveriyorsun
Üsküdar'da da aşkın yaveri
Ne kolalı gömlek ne de payton

Yayan gezerken aşkın tüm sokaklarını
Aşiyan'da tutuklanıyorsun, ömür boyu

Çengelköy'de giriyorsun mahpushaneye
Müebbet müebbet yiyorsun
Kader arkadaşların hep kırık kalpler

Ranzada uyurken gözlerin
Ruhun Piyerloti'de
Çay bahçesinde çaycı başı
Demler demler sunar şiirimsi gönüllü aşkı
Dimağlarda şiir tadı, kokusu İstanbul kokmalı


Küf kokar biraz İstanbul'un duvarları
İçinde bir adam saklı
Hala kendini arıyor
Bilmem, hangi romanın kapağında saklı