İtidal

fonda başa sarmaktan yorgun bir şarkı
il(lâ) sesinde seni arıyorum


sana şiir yazmak geçiyor içimden
desem de inanma
şairin de dediği gibi
içim sana şiir değil mi zaten


ah yâr
yüreğim yine senli bir ölüme süsleniyor


serviler gibi uzun gece
dökmüş simsiyah saçlarını üstüme
ay yasak inmiş yeryüzüne
yakamoz çıldırasıya peşinde


gök/yüzüme hüzünler yağdıran yâr
her yadıma düştüğünde
ruhumdaki fırtınalarla
gönül toprağımın iklimi tarumar


şem mağrur pervane mağrur
bozulsun artık bu ezber
dinle a-yâr
sanadır bu itidal


şem'ine pervaneyim
yakan değil yanan benim
şiirde söyler bunu şarkıda


*aşkın olmasa
ölüm gelir
alır gider