Itiraf.....

vaktidir itirafın......



temeli bozuk bir hayatın,
kıblesini kaybetmiş ideallerin,
mimlenmiş günahların,
repliğine düşerken yaşamın,
asi,mey/hoş, sancılı zaman...
tetiği çekiverir şakaklarına...



tadını güneşlerden,
kokusunu ayışığından,
rengini yıldızlardan aldığın haz,
yanlış attığın bir zarla,
izbe bir bahçeye dönüşüverir...


bilmelisin!
"muazzam bir aşkta saklıdır tılsım"

o dem usulca damlarsın destursuz geceye,
sevmek kor ateş olur yanan teninde....
koyun koyuna depreşirken övgüler,
sabahına asaletle kavuşur ani sevgiler...



artık gidişat bellidir,
acıyı damıtır aşkı içersin..
aşkı damıtır,yalnızlığı içersin...
ve söz yiterken dil altında,
bu gidişin hayra değildir aslında...
nihayet itiraf edersin hayata ,
"hiç sobeleyemedim mutluluğu".....



boyar seni mürekkep yalnızlık,
çizilir böğürtlen kalbin,
düşer kelebek kanatların,
ağlarsın....
pörsümüş yasaklı dudakların ,
titrer....
üçüncü sınıf bir otelde,
el yordamı ile
kaybettiğin tılsımını ararsın...



artık;
yalnızlık matemli şal gibi omuzlarında,
buz kesersin kaybolmuş yarınlarında....