Iyi Ki Senin Bebeğinim

yüceltmez eller çeker aşağıya,
bir su kuyusuna iner gibi inersin.
karanlık gökyüzü, geçmiş gibi
annesizlik gibi soğuk sarılışlar.
anlamsız yargılar sofrasında ağırlanırsın
bir kuru tabak giyinir doğa gibi şık,
anlamsız davetler içilir kadehler kadar şuh.
gülüşler suskunluğun perdesi gibi
korsanca bir saldırışa susar bakışlar.

kapıları açılır büyük salonun
cüretkar adımlarla yürürler herzaman
niyazdan da yoksun olmalılar
kibrin altın çocukları.

anneciğim sen ağırla beni cennetten sofralarında
büyüt samimice
ve hep sıkıca sar
kolla beni anne
üşütme ayazlarda
iyi ki senin bebeğinim.
seni seviyorum anne
seni seviyorum
sonsuzluk kadar...