İzmir
İzmirde kaybola biliyorum sadece,
Buğulu bir camdan bakerken...
O mühteşem büyüsüyle ,
Aslında bu şehir büyücü deniziyle,
Sevdasıyla,kokusuyla,dostluyla,insanları ve muzikleriyle...
Kim barakabilir seni en güzel tablomken...
Güneşinin bile krıstal kadar parlak ve şefafken
Sessizliği bir rüzğar bile bozamazken
Her hatırayı saklerken kalbende
Kimliğinde saklı duran mılyonlarca kozallaklardan
Bir kelebeğin bile seninle can bulması
Ve güzelliğinle sarhoş olurken
Söyle bana umutların şehri
Kim bıraka bılır seni
izmir'im!!!!!!!başka söze köze gerek yok....👍
İzmiri ilk defa geçen ene gördüm. Şiirinizdeki duygulara katılıyorum. Güzel gördüm demesin izmiri bir kez görmeyen. Edip yüreğin zeval görmesin üstad
Umutların Şehri umutLarımızı gerçekleştir..! şairim güzeldi..👍
İnsanın yaşadığı şehir paylaşır aslında herşeyi.. Sevdasını, hasretini, yalnızlığını...
Güzel bir anlatım.. Nicelerine..
teşekkur edıyorum👍