Kaç Kez Ölürsem Unuturum Seni

Seni düşünüyorum yine
Şimdi diyorum şimdi
Sustuğum kadar konuşmanın zamanı!

Yenildim bu savaşta biliyorum
Yıkıldı bütün kentim
Sen gururlu mağrur, ben inciniyorum.

Gözlerimi yakıyor alev alev acılar
Ben yenilgiyi kefenlemek istedikçe ölüme
Yarınlarımı yakıyorum cayır, cayır
Zamandan gitmeler dilenirken
Elvedalar haykırıyorum sus sesime.

Parmaklarımdan kan damlıyor
dağılmış harflerime
Ne idi benden istediğin sevgili
İstemediklerinin yanında?

Söylesene sevgili
Bir sevinç kaç acıya bölünür?

Senin umurunda mıydı sözlerim
Neden hep seni yazdı kalemim
Neden seni okudum tüm kitaplarda
Neden acıdım seni sevince
Söylesene sevgili ben bu acılara layık mıydım?

Sahi,
Kaç kez ölürsem sevdana seni unuturum
Her sözcükte sen düşerken dilimden
Oysa,
hikayene en güzel son olurdu ölümüm...

Benden sana bir son bekleme sevdiğim
Başaramıyacağımı adım gibi biliyorum
Parmaklarımdan kağıda dökülen sana
Seni sevmek kefen ısmarlamakmış ölüme
Sen dolaşırken beynimin odalarında....

Bir süredir yoktum, uzun süren bir rahatsızlık geçirdim o yüzden şair dostlarımı ihmal ettim bağışlayın.