Kalbin Parmaklıklarım Olsun

Haz bahçemin kırmızı gülü,
Hapset beni, orada kalayım.
Al ruhumu ister diri ister ölü,
Sen beni, ben sevgimi yağmalayayım.

Kalbin parmaklıklarım olsun ebediyen,
Bırakma beni hasret, o gül kokuna.
Yaşam pınarımsın, kurursa ölürüm zaten,
Uslandır beni bir ömür, narin kollarında.

Titret bakışınla, yak bitir beni,
Divanen olurum senin, kesilsin soluğum.
Ufkumu aydınlat durma, haydi uzat elini,
Vazgeçtim gidişlerden, sana çıksın aşk yolum.

Doğmasın güneş, sen bana bak yeter,
Açmasın çiçekler, saçlarını koklayayım.
Ayrılık inan ölümden de beter,
Ölmesin kimse, siyah gözlerinde son bulayım.