Kalbinin Elçisi

Koşturup damarlarımdan benliğime doğru
Yüreğime bir sevdalı elçi kondu

Tuttum ellerinden,sevgiyle kucakladım
Okşadım,gençliğimi tümden yaşadım

Yumuşacık saçları,öyle güzeldi
Bıraksam ellerini ansızın kaçacaktı

Fısıldadım usuldan,bırakma dedim
Bana zebun gözlerini öpmek istedim

Gördüm,yüreğindeki dipsiz sevgisini
Gördüm,benden ne sebepsiz ayrılışını

Su misali gözleri vardı
İçilir ama hiç doyulmazdı

İçtim serin sularından,üşüdüm
Çağlayan bir ırmağın yoluna düştüm

Uzattı sevgiyle kalbinin fermanını
Birden öğrendim sevdanın tılsımını

Acılar içinde mutlu olmak da varmış
Seninle bir ömür ayrı kalmak da varmış