Kalemim Karalıyor
Seni arıyorum
Hiç görmediğim resimlerinde
Söyleyemediğim kelimelerde
Ya kuramadığım basiretsiz cümlelerde
Ya da yazamadığım
Yabancı bir şiir gibi mısralarımda
Çizdiğim resimde, yazdığım şiirde
Fırçamdan damlayan her aykırı renkte
Kalemimin düşürdüğü her sözcükte
Gizlemeye çalıştığım göz yaşlarımla
Kaybedilmişliğimi arıyor(d)um ardı(n) sıra
Yalancı bir şiir gibi mısralarımda
Kalemim karalıyor
/nokta nokta.../
Duyulmaz oldu feryatlarım
Görülmez oldu kıymetlerim, korkularım...
Sözlerimden başka dost mu kaldı şu dünya da?
Menfaat mi sardı dört bir yanı?
/Aşklar sensiz,
Tuvaller renksiz,
Ve
Şiirler sevgisiz
kaldı/
Gizledim gözyaşlarımı, bir yabancı gibi mısralarıma
/nokta nokta.../
Sen/siz ve sevgisiz...
NeYzEn..
kalemin karalamış ve koymuş noktayı.. sevda...sevdalıya...
Aşıksın şair dost,yazdırmış elinden tutup yüreğin ve mürekkep olarak saniyede bilmem kaç şiddetinde pompalanan kanını mürekkeb eylemiş...yazmışsın,noktalamışsın.bana okumak düştü...okudum ve tebriğimi yazan eline ve can veren yüreğine sundum.. saygılarla...
noktalar gibi ıssız sensiz kaldım yüreğimde sevdalara vuslat artık yüreğim basmalarım bile olmaz artık
kalemine sağlık şairim... sevgilerimle...