Kalmam İçin Sebep Yok

Baktıkça yok oluyor, eriyorum resmine
Gizlediğim sevgime peçeler boş, mahir boş...
Dilim esiri olmuş, tutuklanan ismine
Tane tane dizdiğim heceler boş, sihir boş...

Gönlümde hoşnutluğum, seyrime değer resim
Yokluğunla lal dilim, çıkmaz oldu hiç sesim
Soluksuzum, sen idin aldığım şu nefesim
Boğuluyor gibiyim, geceler boş, seyir boş...

Yer ,gök,deniz karardı; bağlasalar duramam
Anladım artık sensiz, tek başıma olamam
Acımı tarif eden keskin lugat bulamam
Kalemimle yazılan heceler boş, şiir boş...

Sensizim,üşüyorum, yastık soğuk bakıyor
Hasretin buram, buram, şu içimi yakıyor
Gözlerimde dert, keder oluk oluk akıyor
Yağıyorum çığ gibi, dereler boş, nehir boş...

Yaşayan bir ölüyüm, huzur beni bulmadı
Yandaki mezarlıktan inan farkım kalmadı
Bu gönlümün seçtiği neden benim olmadı?
Kalmam için sebep yok; değerler boş, şehir boş...