Kalu Beladan Beri

'Ocağım tütmez nasıl beladır
Bırakıp gitti bu ne devrandır
Dünya gözümde Kerbeladır
Allahtan bulasın...'
Kazancı Bedih

İnsan;
Acı tütünler sarardı eskiden
Dost yarasına...
Ve iki evlek tarla sulardı
Komşusunun rızkına
Yüreğinden...


Bir acı kahvenin kırk yıl hatırı vardı
Her sözün senet değeri
Her aşkın ölüm bedeli
Farhatın kıblesiydi dağlar
Ve Şirinin ağusuydu toprak

Anadolu kadındı;
Vefalı ve başı dik
Tenceresinde et yerine
Sevgi dolu bulgur aşı
Ve rahmine toramanlar yükledi
Yiğit mayalarından...

Kalu beladan beri;
Acılar bal oldu sözlere
Kin ötelendi inatlara
Kuru soğana sarıldı katık
Memeler kurudu dalında
İnsanlar saftı duygularda
Şer mahkemesi yoktu
Dünyanın kabesi
İnsandı...

Şimdi;
Yan bakmak suç
Ve iki lafın beli cinayet
Dostluk sahtelerde
Umutlar kin yumağı
Her taşın altı yılan
Ve doğru bir yalan

Dünya gözümüzde Kerbela değil artık bizler kine ağıt yakan
Robotlarız duygular tahrip oldu ekilen nefret tohumlarından

28.11.2010