Kan Kırmızı Çoğalıyor Gözyaşlarımın Buharı

//adımlarım sancılı

kumda adım atmaktan

her adımda bir günlük yol zahmet, çeker gibiyim

böyle yürümekle yollar bitmedi

her saatte dağdan kayan heyelanlar gibiyim


güneş sıcak tepede yaktı kavurdu

sonbaharda kavrulan yapraklar gibiyim

yüreğime bir çalkantı sacı oturdu

oturur oturmaz dizem bozuldu

geceye açılan yolda gezer gibiyim

vakit yakın ırak değil sezer gibiyim


düşümde cennet gezer gibiyim
________________________________________



Bu sana tek mektubum sakın ağlama
Gözlerimde özlem bulutları kalbim yaralı




Hayalinle konuşur oldum sakın beni kınama




Sevdayla karıştım
Yüreğimde coşkun şelaleler gibi haylaz bir çağlama
Ey aşk
Yeter artık yeter beni sınama




Titrek bir mum ışığı gibi yalnız gecelerde
Işığım kör ve söndü sönecek yürekse kelepçelerde
Bağırırım insanoğlu neden sağır
Kayboldu ruhum kaygan hecelerde
Acı çok ağır



Oku
Oku bak ne haldeyim sensizliklerde
Çaresi yok kayıplardayım bilmecelerde
Kırmızı çalıyor alarm hücrelerde
Ben bende değilim parçalandım cümlelerde
Parçalarım heybelerde




Gör
Gör bak bir kelebek sobelerde çiçekleri
Arılarsa güllerde selamlar kelebekleri




Korkusuz
Kayıtsız
Şartsız

Koşulsuzca
Olmadan miğferleri
Yalnızca sevda neferleri




Söyle
Söyle şûrada ki
Şurada bir üzüm bağı
Altında mahzen yatağı
Demlendiriliyor ya batağı
Damakta çoğalıyor nedendir durdukça ağı
Tat bırakıyor rengiyse arı
Kan kırmızı çoğalıyor gözyaşlarımın buharı




Bil
Bu sana tek mektubum elbet tütecektir harı
Bilirim olmayacak ne karı ne de zararı





Duy bak
Kaç ezan sesi dinledim makamı saba
Kaç atak atladım sabalar heba
Umurunda mı yoksa yüreğin sürer mi sefa

Dinle
Sızılarım kan reva
Duyarsın bir sabah bir sala
Belki akıtırsan iki damla gözyaşı oh ne ala ne ala





Anla
Hayat dediğin yalnızca ve yalnızca çekmektir cefa
Etmektir eda


Kaçışı olmayan tek şeyse
Veda



El/veda


________________

Muamma