Kapatınca Gözlerimi

can özüm
içerken sensiz güneşin son ışıklarını
sevdamda hüzün
hüzünde yüreğim
yüreğimde sen ödülüm

gece oldu mu
efkârlı bir ay doğar avuçlarımda
aykırı şiirler düşer yokluğuna
gece oldu mu
arsız bir gelin gibi
tenine dokunmak isterim
nabzım bile çoşar
nevruz ateşi gibi ısınır içim
kimse anlamaz
kızılca kıyametimi
gece oldumu
asarım kentimin kulesine gerçekleri
yarınsız gençliğim sızar zaman aralığından
milyon kere sevdaya bölünür hücrelerim
saçlarımda aşk fısıltısı gelirim yamacına
dilimin ucunda adının baş harfi
vahayı taşırım dudaklarımla
gece oldumu can özüm
hiç kimseyim gerçeğini kaybeder aynalar
tinim senin kollarında

gece oldu mu
sana bakar aykırı gözlerim
ölesim gelir aniden
ölesim ve sana yeniden doğasım gelir
uzaklardan öpmek isterken nefesini
hani şiir bu ya
söylerim delice sevdiğimi

odamda fahişe yalnızlıklarım büyürken
gecenin alacasında saklı heveslerim


gece oldu mu
yaşama bir şiirlik mola
yanık bir türkü olup
dağılırım şehrimin arnavut kaldırımlarında


/gözleri melankol mağduru yar
küskün iki deniziz biz ayrı kıyılarda/