Kar Beyazı ? Katran Karası

hep yanlış zamanlarda sevdik birbirimizi...

bende vakit vuslatı vururken
sende naz'a kuruluydu yürek saati
bende yürek yangın yeriyken
sende parlayıp sönüyordu gözlerinin alevi...

sabrıma dem salıp,
her bakışından bir ümit biriktirdim pul kolleksiyonları gibi
yanlış zamanlarıma tuz basıp,
sevdayı saklamaya çalıştım bir daha ki buluşmaya
fakat sen hatalarını ayıklayıp,
yüreğine beni çağırdıkça,
kovmayı beceremedim kırgınlığıma dizilmiş şüpheleri

bir kez bile buluşamadık!

kem gözlere siper edip gövdemizi,
nazara meydan okuyamadık
bir türlü ev sahibi olamadık vuslatın beş çaylarına
hep misafir kaldık!
eğreti oturup,
kıpırdanıp durduk doğum telaşı sarmış gibi
hep bir kalk gidelim havası yaşadık nedense
ateşimizi söndürmeye değil de, ateş almaya gelmişiz sanki...

çoluk çocuğa karışmışken niceleri
biz sevdayı anlayamadık,
o anlamaya çalışmadı bile bizi!
öylece kalakaldık
bir yarımız kar beyazı aşk
bir yarımız katran karası ayrılık!