Karadeniz...

Toprağının sırtına beledim adını
Hırçın dalgaların ritmiyle çağladın
Nazlı bir sis yürürken dağlara doğru
Uzaklardan duyuldu o meşhur nağmeler
İlk adını duyduğum yerdeyim şimdi




Kalksana yine geldim yanına
Kalksana ağladığımı yaşadım sanma









Maviye ve yeşile büründüm dağlarında
Ne çok özlemişim kır çiçeklerini
Sanki gökle birleşen uzun yaylalarını
Kıvrıla kıvrıla yükselen yollarını
İlk ayrılığı yaşadığım yerdeyim şimdi





Baksana yine söyledim adını
Baksana unutamadım yaşadıklarımı









İnsan sevdalsı yüzler gördüm her an
Yurdumun tüm canları gibi
Toprak ıstırap soluyorken bile
Gülen gözlerle sevindim
İlk vatanım dediğim yerdeyim şimdi





Sorsana nerdeydim bunca zamandır
Sorsana eğer ölmediysem isyanımdandır









Kemençe nağmesine hayaller bağladım
Hamsinin çırpınışları gibi yaşadım
Temel amcanın dükkânın önünde
Bir Hekimoğlu eyleminde uyandım
İlk kurşun sesi duyduğum haldeyim şimdi





Vursana kaybolan gençliğim ellerinde
Vursana yeşerdim sen her öl dediğinde

















Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
12.4.2008